ανέκαθεν αγαπούσα πολύ τα ηλιοτρόπια.
"κοίτα, κοίτα" φώναζα στο λεωφορείο της Αίγινας, όταν στη στροφή του Αγ. Νεκταρίου, τα βλέπαμε να φυτρώνουν στα χωράφια και σκουντούσα τη γιαγιά σου, σάμπως εμένα περίμενε για να τα δει.
τώρα, στα ίδια χωράφια φυτεύουν άλλα πράγματα.
όμως, αν κοιτάξεις με προσοχή, θα δεις ακόμα τα ηλιοτρόπια, να στρέφουν το κεφάλι τους στον ήλιο.
έτσι ακριβώς, όπως το στρέφει η ψυχή μας στον Θεό.
