πριν αρκετά χρόνια(ή μάλλον πολλά;)
ακουγόταν παντού το "βενζινάδικο" με την Πρωτοψάλτη.
σ' ένα πικ νικ λοιπόν, έχουμε μαγνητοφωνήσει εκτός των άλλων, το "βενζινάδικο" αλλά και το γιουγκοσλάβικο (kustino oro)
(πικ νικ ήταν ή επίσκεψη σε φαντάρο;
ούτε που θυμάμαι πια..)
λίγα μέτρα παρακάτω κάθεται μια παρέα τσιγγάνων
(οπότε τείνω πως μάλλον επίσκεψη σε φαντάρο θα ήταν)
η οποία ακούει και τα δυο τραγούδια: το ένα μετά το άλλο.
μόλις τελειώνει το kustino oro, σηκώνεται μια τσιγγάνα, πλησιάζει και λέει:
"αυτό είναι το καλό! όχι το άλλο!!"
εκτός του ότι η τσιγγάνα ( καλή της ώρα), είχε απόλυτο δίκιο,
και το αυθεντικό ήταν αυτό που έσκιζε ή όπως η ειδικός το έθεσε " το καλό"
το "δικό μας" όμως, έκανε την ειδοποιό διαφορά με τον απόλυτο στίχο:
"που όλα τα χατήρια
μου τ' άργησες πολύ"
..........................
τι νόημα έχει ένα χατήρι αν δε γίνεται στην ώρα του;
ίσως δεν είναι πια, καν χατήρι..
..........................
