η Ελένη κι εγώ ξαπλωμένες περιμένουμε να δούμε τον σταθμό 13 του Κάρπεντερ, που θα δεχτεί επίθεση, το αμέσως επόμενο μισάωρο.εν τω μεταξύ, μέχρι ν' αρχίσει το έργο, γυρίζουμε στα κανάλια χαζεύοντας και στοιχηματίζοντας, ποια θα βρει τις περισσότερες ταινίες που παίζονται εκείνη την ώρα.
-η επαφή, του Ζεμέκις
φωνάζω κατευχαριστημένη που προηγούμαι, για να συμπληρώσω πασιχαρής
-για να δεις, για μια ακόμα φορά, πως η μανούλα τα ξέρει ΟΛΑ!
-μμμμμ!!! κοροϊδεύει η μικρά
-μουγκάνιζε όσο θέλεις σαν καλή αγελάδα, εγώ πάντως σε κερδίζω
την αποστομώνω
και παίρνοντας το κοντρόλ, αρχίζω να περνάω τάκα τάκα τάκα τα κανάλια, μέχρι να βρω την επόμενη ταινία.
σταματάω στο Star που δείχνει σκηνές, από τα προσεχώς.
με την Ελένη βλέπουμε τον Nicolas Cage να παρελαύνει στην οθόνη μας, σοβαρός σοβαρός κι ευθυτενής
-χα! αυτό είναι..
αρχίζω να λέω
για να με διακόψει βιαστικά η Ελένη
-το ξέρω, το ξέρω!!
είναι το βιολί του λοχαγού Κορέλι..
