14.4.10 Влади́мир Влади́мирович Маяко́вский


τον Μαγιακόβσκι τον "γνώρισα" στα δεκαεφτά μου.
τον ερωτεύτηκα, μέχρι τη στιγμή, που ο Μανόλης Αναγνωστάκης του 'δωσε μια σκουντιά, τον έριξε κάτω και πήρε τη θέση του στην καρδιά μου.

την εποχή εκείνη, γραφόταν "Μαγιακόβσκη" και στο δικό μου βιβλίο τη μετάφραση την είχε κάνει ο Γιάννης Ρίτσος.

εγώ
τώρα είμαι
λεύτερος πια
κι από τον έρωτα
κι απ' τα πλακάτ


σαν σήμερα έφυγε απ' τη ζωή ο Μαγιακόβσκι.
σαν σήμερα έγινε σύννεφο με παντελόνια ο Μαγιακόβσκι.

στη δική μου την καρδιά, δεν κατάφερε ποτέ να ανταποδώσει τη σκουντιά στον άλλο ποιητή, αλλά τη θέση του παλιού μου έρωτα την έχει ακόμα.

κι είναι σημαντικό, να υπάρχει θέση για τους πρώτους μας έρωτες
γιατί
"αν δεν θυμάσαι τον πρώτο σου έρωτα,
δεν θα γνωρίσεις ποτέ τον τελευταίο"

όπως έλεγε κι αυτός
 ........................................................

αφιερωμένο.

ξέρεις εσύ

γιατί είναι άνοιξη -κι αυτό το παλιό ποστ,
απρίλη κι άνοιξη γράφτηκε

και ίσως γιατί,
τούτο το παλιό, συναντήθηκε με το καινούριο το δικό σου
δυο χρόνια μετά:

μόλις σήμερα