διαβάζοντας σε εφημερίδα τη λέξη "λιοστάσι".
είμαι βέβαιη πως πρόκειται για το "ελαιοτριβείο", αλλά για να το επιβεβαιώσω κοιτάζω το λεξικό.
και όχι! δεν είναι το "ελαιοτριβείο" αλλά ο "ελαιώνας".
μένω έκθαμβη με τη χρήση της οποιασδήποτε ντοπιολαλιάς στον τύπο και παίρνω τον Χρόνη τηλέφωνο.
"δε μου λες, ξέρεις τι σημαίνει "λιοστάσι";"
"βεβαίως!"
"για πες μου να μάθω κι εγώ"
"η θέση του ήλιου"
"ορίστε;"
"η θέση του ήλιου σε σχέση με τη γη. ηλιοστάσιο! κατάλαβες;"
"αυτό σημαίνει;"
"βέβαια!"
"καλά. ευχαριστώ πολύ!"
έκλεισα το τηλέφωνο γελώντας κρυφά!
σιγά μη του το έλεγα!
"λιοστάσι" "ζα" "μπόλιασμα" και λοιπές αισθητικά παρόμοιες λέξεις να σε πυροβολούν εκεί που κάθεσαι ανυποψίαστα και διαβάζεις τα νέα της ημέρας!
που ο Σχολιαστής
τότε...
άαααλλα κόλπα....
